Het één is erfgoed in de maak, het ander bestudeert bijzondere opgravingen uit een verder verleden. Ik heb het hier over het magistrale Maankwartier en de veelkleurige Vondst. Het laatste werkbezoek van de lichting ’17-19 leidde ons naar Heerlen.
We worden hartelijk ontvangen door de projectleider Maankwartier van de Gemeente Heerlen. De ruimte waar de projectleider ons verlicht met de meest uiteenlopende informatie over het project, kijkt uit op de plaats waar de magie plaatsvindt, waar het Maankwartier daadwerkelijk realiteit wordt. Door af en toe uit het raam naar buiten te kijken, gaat het verhaal voor ons leven. Aan de ene kant worden we haast geïmponeerd door de grootsheid van het project, wanneer we bijvoorbeeld te horen krijgen dat een spoorvrije periode al 1,5 jaar van te voren aangevraagd wordt en de afstemming en planning van meerdere partijen precies op elkaar aangesloten moeten worden om dat moment daadwerkelijk te halen. Aan de andere kant is er verwondering over het detailniveau waarmee de kunstenaar intens betrokken is bij de uitvoering van zijn ontwerp, zoals het voor ogen hebben van een 1,5 spatiebreedte tussen de twee achten van huisnummer 88. Je kunt veel vinden van het Maankwartier, maar dat het een speciaal project is, daar kan iedereen het over eens zijn.
Het blijft niet bij een presentatie in een ruimte die uitkijkt op het project, nee, we betreden de nieuwe stationsomgeving ook. De projectleider neemt ons mee op een rondleiding over, in en door het kunstwerk. Van informatie over hoe de planten bovenop het gebouw terecht zijn gekomen en de uitdaging om die in leven te houden tot de keuze voor bepaald grind dat de akoestiek positief beïnvloedt, haast over alles is nagedacht. Op een gegeven moment willen twee vrolijke mannen zich bij ons gezelschap aansluiten: “Wij zijn twee dronken mannen en we willen ook meedoen met deze rondleiding’, zeggen ze jolig. ‘Nou’, zegt de projectleider adrem, ‘dan moeten jullie nog even wachten, de rondleiding voor dronken mensen begint strakjes’. Dit vinden de mannen een puik plan en ze wachten rustig af. In het Maankwartier vindt je verwijzingen naar het verleden van de stad: de Romeinse tijd, de Mijntijd en ook de tijd dat het aantal verslaafden flink toenam in de stad. Ook met dat laatste zijn wij dus heel letterlijk geconfronteerd op onze rondleiding.
Onder de indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben, vervolgen we onze weg richting de Vondst. Onze collega trainee Renan is daar elke week wel te vinden en weet ons van alles te vertellen over de functie van het gebouw en wat er allemaal voor materiaal te vinden is. Het is leuk om te horen hoe restauratoren nu ook met steeds nieuwere vondsten te maken krijgen en bijvoorbeeld worden uitgedaagd te bedenken hoe je rubber voor de toekomst kunt conserveren. We besluiten ons werkbezoek met de constatering dat het levensechte standbeeld van de Papoea Nieuw Guineaase missionaris dat staat in de Vondst eng, viezig en harig is en gaan daarna weer onze eigen weg.
Meer blogs van
Wil jij Limburg sterker maken?
Kijk jij er naar uit om jezelf optimaal te ontwikkelen en met jouw inzet een bijdrage te leveren aan de Limburgse maatschappij? Word trainee bij RichtingZuid!
Meld je nu aan!